بر خورداری از سلامت يکی از نيازها وحقوق اساسی بشر وزير بنای تو سعه پايدار جوامع تلقی می شود . بنا بر تعريف سازمان بهداشت جهانی مفهوم سلامت ، به مراتب فراتر از نبود معلوليت وبيماری است ،بلکه اين مفهوم شامل رفاه کامل جسمی ، روانی و اجتماعی می گردد. چنين رويکرد ی موجب می گردد تا توجه به برنامه های سلامت از شکل سنتی بيماری نگر به شکل امروز ين سلامت نگر تغيير يابد که درآن توانمند سازی مردم برای تسلط بر سلامت خود جايگاه محوری دارد، فرايندی که ضرورتاَ بايد از سنين کودکی وجوانی آغاز گردد تا .